เมื่อวันที่ วันที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๕ นาฬิกา นายวสุพัชร์ จงเพิ่มวัฒนะผล ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลจังหวัดสงขลา ได้มอบหมายให้ นางสาวรวิภัทร โชคเจริญเลิศ ผู้พิพากษารองหัวหน้าศาล พร้อมด้วยข้าราชการศาลจังหวัดสงขลา ที่นับถือ ศาสนาพุทธเข้าร่วมปฏิบัติธรรมพัฒนาจิต ณ. วัดเลียบ ต.บ่อยาง อ.เมือง จ. สงขลา เพื่อเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรมและทัศนคติที่ดี และเป็นแนวทาง ในการการ ดำเนินชีวิตและการทำงาน การแก้ไขปัญหา การปฏิบัติงาน ปัญหาส่วนตัว สามารถสร้างเสริมสุขภาพกาย และสุขภาพจิตที่สมดุลด้วยตนเอง ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตาม "โครงการอบรม พัฒนาจิตและจริยธรรม"
ข้าราชการศาลยุติธรรมและลูกจ้างผู้ปฏิบัติงานในศาลยุติธรรมทุกคนล้วนมีบทบาท ภารกิจ และเป้าหมายร่วมกันในอันที่จะสนับสนุนส่งเสริมงานตุลาการให้การพิจารณาพิพากษาคดีเป็นไปอย่างเป็นธรรม รวดเร็ว และให้ประชาชนมั่นใจและคงไว้ซึ่งความเชื่อถือศรัทธา โดยเฉพาะงานที่เกี่ยวกับการอำนวยความยุติธรรมแก่ประชาชน บุคลากรในหน่วยงานทุกคนต้องตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ตามสติปัญญาอย่างเต็มความรู้ความสามารถควบคู่ไปกับคุณธรรมและจริยธรรม ซึ่งคุณธรรมและจริยธรรมเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ปฏิบัติงาน หากผู้ปฏิบัติงานปราศจากคุณธรรมและจริยธรรมแล้ว ความยุติธรรมก็คงไม่บังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ความเชื่อถือศรัทธาของประชาชนต่อสถาบันศาลยุติธรรมในเรื่องของความซื้อสัตย์สุจริต บริสุทธิ์ยุติธรรมเป็นสิ่งสืบเนื่องจากการประพฤติดี การปฏิบัติชอบที่สั่งสมมานานของบรรพตุลาการและผู้ปฏิบัติงานในศาลยุติธรรม ถือเป็นศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิที่ทุกคนต้องช่วยกันผดุงรักษาไว้
การปฏิบัติธรรมเพื่ออบรมพัฒนาจิตใจ ให้เกิดสติ เกิดสมาธิ และเกิดปัญญาเป็นการบำเพ็ญบารมีอย่างหนึ่ง ผู้ปฏิบัติสามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตนเองโดยนำธรรมะมาใช้ในการดำรงชีวิตด้วยสติ ปัญญาที่ได้รับการพัฒนาแล้ว อันจะเป็นประโยชน์ต่อตนเอง ต่อสังคม และต่อประเทศชาติ จึงเห็นสมควรจัดให้มีโครงการอบรมพัฒนาจิตและจริยธรรมขึ้น เพื่อให้บุคลากรของศาลจังหวัดสงขลามีจิตสำนึกในการประพฤติปฏิบัติตน และรักษาคุณงามความดีตนให้ครอบคลุมในทุกด้าน ทั้งต่อตนเอง ต่อผู้ร่วมงาน ต่อหน่วยงาน ต่อสังคมประชาชน ตลอดถึงต่อวิชาชีพ และสามารถธำรงรักษาและประพฤติตนให้เป็นที่ประจักษ์ ตลอดจนปลูกฝังจริยธรรมให้หยั่งลึกเป็นรากฐานในจิตสำนึก
วัตถุประสงค์
1. เพื่อให้ผู้ปฏิบัติได้เห็นประโยชน์ในการนำธรรมะไปใช้ครองตน ครองคนและครองงาน และเกิดปัญญารู้เหตุ รู้ผล
2. เพื่อให้ผู้ปฏิบัติได้เจริญสติโดยอาศัยศีล สมาธิ และปัญญา ศึกษาธรรมะด้วยการปฏิบัติจริงเป็นการน้อมจิตสู่ธรรมะและนำธรรมะมาสู่ศีล
3. เพื่อให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจถึงแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา คือ การทำความดี การละเว้นความชั่ว การทำจิตใจให้ผ่องใส มีธรรมะเป็นที่พึ่งของตนเอง
เป้าหมาย
1. ผู้ปฏิบัติสามารถนำธรรมะมาสู่การปฏิบัติเพื่อเกิดประโยชน์ต่อตนเอง และผู้อื่น
2. เพื่อให้ผู้ปฏิบัติเป็นผู้มีคุณธรรมและจริยธรรม และเป็นแบบอย่างที่ดีของบุคคลทั่วไป
3. เพื่อให้ผู้ปฏิบัตินำธรรมะมาใช้ในการดำรงชีวิตและสามารถเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตนเอง
แสดงความคิดเห็น